Główny twórca przedstawienia wyjaśnił o czym opowiada utwór Wyspiańskiego.

– „Noc Listopadowa” to jedno z najważniejszych dzieł Wyspiańskiego. Jest to historia początku Powstania Listopadowego czyli tego niezwykłego momentu, kiedy się w Polakach zapalił ten ogień i taka nadzieja, że wreszcie uda nam się wyrwać z niewoli. I o tym opowiada „Noc Listopadowa”. O tym jak Piotr Wysocki poderwał swoich podchorążych do walki, ale również o tym, że mieliśmy kłopot z naszymi dowódcami, bo nie wiedzieli jak się zachować, po której stronie stanąć. I tak naprawdę żaden z nich nie chciał wziąć odpowiedzialności za decyzje i stąd się to powstanie nie do końca udało. A cudowne w tym wszystkim jest to, że Wyspiański ten dramat jakby wplótł również w historię antyczną – przyznał reżyser.

Leszek Zduń nie ukrywa, że od dawna chciał wyreżyserować „Noc Listopadową”.

– Ten pomysł chodził mi po głowie od wielu lat, być może jakaś końcówka studiów albo sam początek, jak przyjechałem do Warszawy. W 1997 roku otwierał się Teatr Narodowy po długim okresie odbudowy po pożarze i pierwsza premiera to była właśnie „Noc Listopadowa”. Pamiętam, że przychodziłem często do Łazienek i myślałem sobie: „Dlaczego tego nie zrobić tutaj?”. Przecież Wyspiański, który był dosłownie chwilę w ogrodzie łazienkowskim i zrobił kilka szkiców, tak się zachwycił, że napisał dla tego miejsca dramat. I pomyślałem sobie, że to jest wymarzone miejsce. Zwłaszcza, że Wyspiański „teatr swój widział ogromny”. No więc dlaczego nie spróbować jego dzieła w tej pięknej i niezwykłej scenerii zrobić. I poza kilkoma takimi scenami, które się w dramacie „Noc Listopadowa” dzieją na ulicy, to większa część sztuki umiejscowiona jest właśnie w ogrodzie. I staraliśmy się w tych miejscach tę inscenizację przygotować – powiedział artysta.

Premiera plenerowych spektakli „Nocy Listopadowej” miała miejsce w Łazienkach Królewskich jesienią 2022 roku. Jak te wydarzenia zapamiętał sam reżyser?

– Przede wszystkim jestem bardzo zadowolony, że się udało dopiąć wszystkie szczegóły. Pierwsza rzecz – to to przestrzeń trudna, ponieważ poruszamy się jednak na terenie muzeum. Mamy mnóstwo ograniczeń, zrozumiałych skąd inąd – konserwatorskich i innych. Druga rzecz – jestem szczęśliwy, że się udało znaleźć grupę pewnych szaleńców, którzy się do tego pomysłu dali przekonać i którym też zależało na tym, żeby to zrealizować, bo bez tego sam pomysł to jest za mało. Rzeczywiście trzeba było tutaj grupy ludzi, która na pewno z dużym naddatkiem pracowała. A jakie moje wspomnienia? Przede wszystkim bardzo się denerwowałem. Pierwszy spektakl słabo mi się utrwalił. Pamiętam tylko, że chciałem przyspieszać żeby ludzie szybko przechodzili z jednego miejsca na drugie. Drugi spektakl już – można powiedzieć – częściowo obejrzałem (śmiech). Takie są moje wspomnienia, a gdzieś z tyłu głowy jest radość, że udało się to doprowadzić do skutku – stwierdził reżyser.

I jeszcze kilka słów zachęty do obejrzenia plenerowych spektakli „Nocy Listopadowej”.

– Bardzo serdecznie zapraszam wszystkich, którzy mają ochotę przybyć w niezwykłe miejsce do ogrodu warszawskich Łazienek Królewskich. To jest naprawdę perełka. I tutaj się odbędzie widowisko, które kiedyś wymyślił Stanisław Wyspiański i które z grupą ludzi, zapalonych do tego pomysłu, zrealizowaliśmy. I naprawdę przybywajcie kochani. Gramy 17, 18, 19 i 20 września w Łazienkach Królewskich o godzinie 20.00. Mrok, ciemny ogród i… świat grecki zstępuje do Warszawy, więc będzie się działo. Zapraszam serdecznie – zakończył Leszek Zduń.

Informacje na temat udziału w plenerowych spektaklach „Nocy Listopadowej” w wykonaniu aktorów Teatru Klasyki Polskiej dostępne są w internetowym serwisie muzeum Łazienki Królewskie.

The post Spektakle „Nocy Listopadowej” w ogrodach Łazienek Królewskich first appeared on Radio Nowa Kultura.

Leszek Zduń, odtwórca roli Radosta, nie ukrywa, że lubi grać w sztukach Aleksandra Fredry.

– Generalnie granie Fredry jest dobrą rozrywką, a jeżeli nie jest to znaczy, że jakiś błąd jest w reżyserii prawdopodobnie. Bo Fredro pisał rewelacyjnie, pięknym językiem. Także ja mówię za siebie – mam ogromną przyjemność grania w sztukach Fredry, w „Ślubach panieńskich” również – powiedział aktor.

Aleksander Fredro przed prawie dwustu laty w „Ślubach panieńskich” opisał „z przymrużeniem oka” relacje damsko-męskie a obraz ten wciąż wydaje się aktualny. Co Leszek Zduń sądzi o uniwersaliźmie tej twórczości?

– Jest coś takiego, bo Fredro dotykał właśnie tych rzeczy, które są – można powiedzieć – niezmienne. Pewne namiętności, pewne słabości, pewne uczucia są do przewidzenia. I jak się je opisze ze znajomością tematu – przecież Fredro nie był psychologiem, ale psychologię rozczytywał znakomicie – to jak się ludzie potrafią zachować. Stąd Fredro jest klasykiem, bo to są rzeczy, które się nie zmieniają. Zmieniają się okoliczności, formy zalotów czy podchodów, ale zasadniczo jest to samo. I to jest piękne – przyznał artysta.

I na koniec zachęta do wybrania się na najbliższe przedstawienia.

– Niedziela 13 sierpnia godzina 17.00 i godzina 20.00 – „Śluby panieńskie” w reżyserii Lidii Sadowej. Serdecznie zapraszam. Gramy przed budynkiem Ermitażu w Łazienkach Królewskich. Cudowny, piękny plener. Obiecane mamy, że pogoda również dopisze. Także przybywajcie kochani widzowie. Mam nadzieję, że spędzimy cudnie wspólny czas – zakończył Leszek Zduń.

Informacje o biletach na plenerowe spektakle „Ślubów panieńskich” w wykonaniu aktorów Teatru Klasyki Polskiej dostępne są w internetowym serwisie Muzeum Łazienki Królewskie.

The post „Śluby panieńskie” w sierpniowym plenerze Łazienek Królewskich first appeared on Radio Nowa Kultura.

O czym opowiada „Vatzlav” zdradził reżyser przedstawienia Jarosław Gajewski.

– To jest sztuka napisana przez Sławomira Mrożka w 1968 roku. Jest jego reakcją na woltę „dzieci kwiatów” w Paryżu – z jednej strony, a z drugiej strony na los polskich emigrantów w tym kraju. Na głębszym poziomie jest to opowieść o świadomości wolności, o dojrzewaniu do niej i o tym, że poczucie wolności musi być poprzedzone przez poczucie dobra i zła. Na najpełniejszym poziomie jest to utwór o dojrzewaniu do człowieczeństwa ludzi z tak zwanej „gorszej części ludzkości”, jakimi przez zachodnią Europę byli postrzegani Słowianie. Pierwsze didaskalium tego dramatu, dotyczącego głównej postaci, czyli Vatzlava, brzmi właśnie tak: Vatzlav to imię sugerujące słowiańskość, ale w istocie Vatzlav jest przedstawicielem tzw. „gorszej ludzkości” w ogóle – wyjaśnił twórca przedstawienia.

Jak się okazuje „Vatzlav” nie jest utworem często wystawianym w polskich teatrach.

– Bez wątpienia przeszłość ciąży nad teraźniejszością. Mam na myśli sukces przedstawienia „Vatzlava” w reżyserii Kazimierza Dejmka – zarówno z 1979 roku w Teatrze Nowym w Łodzi, jak i z 1982 roku w warszawskim Teatrze Polskim. Ta drugie przedstawienie było grane kilkanaście lat i skończyło się realizacją telewizyjną. Sukces i kulturowa pamięć publiczności może być czymś z czym się trudno zmierzyć. W tym sensie nasze przedstawienie jest obarczone pewnym ryzykiem. Z drugiej jednak strony żywość tego tekstu, realność struktury poetyckiej, która wspiera i buduje ten tekst, jest tak silna, że mamy pewność rezonansu wśród współczesnej publiczności. Ten tekst był rzeczywiście rzadko grany, z tego co mi wiadomo to tylko raz po inscenizacji Dejmka był wystawiany. Nasza realizacja byłaby drugą, natomiast ważkość tego tekstu, jego mądrość, bystrość obserwacji sprawia, że może on się wykazać nadzwyczajną realnością, co mówić mam na myśli coś więcej niż tylko aktualność a pewną ponadczasowość – podkreślił Jarosław Gajewski.

Dlaczego Teatr Klasyki Polskiej sięgnął więc po „Vatzlava”?

– Teatr Klasyki Polskiej, w przekonaniu, że mamy do czynienia z jednym z największych polskich dramaturgów w historii polskiego teatru i naszej literatury, postanowił stworzyć cykl przedstawień jego przedstawień o roboczym tytule: „Dom Mrożka”. „Vatzlav” jest „fundamentem tego domu”. Uważamy go za jeden z najważniejszych tekstów Mrożka, obok „Emigrantów” i „Tanga”. Do 2030 roku chcemy wystawić dziesięć sztuk Sławomira Mrożka, stworzyć kanon reprezentacyjny dla jego dramaturgii. I stworzyć w 2030 roku rodzaj „festiwalu” Mrożka, zorganizowanego przez Teatr Klasyki Polskiej. O sięgnięciu po „Vatzlava” zadecydowała ważkość tego tekstu, długofalowy projekt, a co najważniejsze – reakcja publiczności, której – gdy po raz pierwszy wystawialiśmy ten dramat – jeszcze nie znaliśmy. Natomiast obecnie utwierdzamy się w przekonaniu, że to jest autor bardzo żywy, bardzo mocno rezonujący w naszej wyobraźni, bardzo mocno dotykający i nazywający rzeczy, które dzisiaj nas dotyczą, mimo że tworzył kilkadziesiąt lat temu – w przypadku „Vatzlava” mówimy o sztuce, która ma ponad pięćdziesiąt lat. W tym roku notabene przypada dziesiąta rocznica śmierci Mrożka – zmarł 15 sierpnia 2013 roku. Staramy się pamiętać jego nazwisko, staramy się pielęgnować pamięć jego twórczości i – co najważniejsze – jego sztuki poddawać próbie dzisiejszej wrażliwości publiczności. Mamy już pierwsze reakcje i one są bardzo dobre czyli wrażliwość na jego literaturę pozostaje a siła oddziaływania jego tekstów dramatycznych jest wciąż bardzo duża – powiedział dyrektor Teatru Klasyki Polskiej.

Na koniec reżyser „Vatzlava” zachęcił naszych słuchaczy do udziału w przedstawieniu.

– Serdecznie zapraszam Państwa do Zamku Ujazdowskiego w Warszawie, do Sali imienia Wojciecha Krukowskiego na „Vatzlava” Sławomira Mrożka w mojej reżyserii. W roli głównej występuje Matusz Rusin, twórca arcyroli Vatzlava, wybitny aktor Teatru Narodowego. Spektakle gramy w sobotę 15 lipca o godzinie 17.00 i 20.00 oraz w niedzielę 16 lipca – także o godzinie 17.00 i 20.00. Bilety są do kupienia na stronie Zamku Ujazdowskiego. Serdecznie Państwa zapraszam – zakończył Jarosław Gajewski.

Premiera „Vatzlava” w inscenizacji Teatru Klasyki Polskiej odbyła się 16 czerwca 2021 roku w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski.

The post Teatr Klasyki Polskiej zaprasza na weekend z „Vatzlavem” Sławomira Mrożka first appeared on Radio Nowa Kultura.

Dyrektor Teatru Klasyki Polskiej Jarosław Gajewski opowiedział Radiu Nowa Kultura jak narodziła się idea organizacji festiwalu.

– Teatr Klasyki Polskiej otworzył „Pracownię Fredrowską”, tak mogę powiedzieć, cykl przedstawień według Aleksandra hrabiego Fredry. W czasie, gdy mieliśmy już trzy przedstawienia, zaskoczył nas Rok Fredrowski, ogłoszony przez Sejm. Ta sytuacja sprawiła, że zrozumieliśmy, iż jesteśmy prawdopodobnie jedyną kompanią teatralną w Polsce, która ma trzy przedstawienia fredrowskie. I zrozumieliśmy, że mamy coś, co od tamtego czasu szumnie nazywamy „Festiwalem”. Chcemy pokazać Fredrę w „Ślubach panieńskich”, Fredrę w „Zemście” i Fredrę w „Dożywociu”. W trzech bardzo różnych jego komediach, a zarazem bardzo podobnych. Bo za każdą z tych komedii stoi nadzwyczajna, wrażliwa, przenikliwa osobowość Aleksandra hrabiego Fredry. Człowieka zaangażowanego, męża stanu i osobę po prostu wnikliwie i skutecznie obserwującą życie. To sprawia, że wciąż możemy się od niego uczyć, bo opisuje nam człowieczeństwo w sobie właściwy sposób, mimo że w tak różnych komediach – podkreślił współtwórca wydarzenia.

Przedstawienia komedii Aleksandra Fredry wystawiane będą nieprzypadkowo na terenie Łazienek Królewskich.

– „Dożywocie” i „Zemsta” będą prezentowane w miejscu ich premier czyli w Teatrze Królewskim w Starej Oranżerii w warszawskich Łazienkach. Natomiast „Śluby panieńskie” będą prezentowane w plenerze, w ogrodzie Ermitażu u stóp tarasu. Będzie to przedtawienie plenerowe i jest to decyzja reżyserki i producenta. Myślę, że okoliczności są nadzwyczaj sprzyjające uczestnictwu w takim spektaklu, który – kto wie – czy nie dzieje się w ogrodzie. Bo to była jedna z koncepcji reżyserki, nawet jeszcze wtedy, gdy nie myślała o przedstawieniu plenerowym – przyznał Jarosław Gajewski.

Kiedy odbywać się będę spektakle w ramach festiwalu „Fredro w Łazienkach”?

– Przedstawienie „Dożywocie” jest w poniedziałek 5 czerwca w Teatrze Królewskim w Starej Oranżerii o godzinie 17.30 i 20.00. We wtorek w plenerach przed Ermitażem są „Śluby panieńskie” o godzinie 17:30 i 20:00. I „Zemsta” również w Teatrze Królewskim w środę 7 czerwca o godzinie 17:30 i 20:00. Serdecznie zapraszam – zakończył dyrektor Teatru Klasyki Polskiej.

Wszystkie spektakle festiwalu „Fredro w Łazienkach” cieszyły się ogromnym zainteresowaniem publiczności i wszystkie bilety zostały wyprzedane.

The post „Fredro w Łazienkach” czyli śmiechu będzie co niemiara first appeared on Radio Nowa Kultura.

Reżyser spektaklu – Michał Chorosiński, postarał się krótko opowiedzieć o „Beniowskim”.

– To jest poemat dygresyjny czyli to jest połączenie pewnej historii, fabuły, którą opowiada Słowacki – tak jak nazwa wskazuje – z dygresjami, które się pojawiają i które potrafią bardzo daleko odejść od samego tematu fabuły, i stać się nawet całym dużym wątkiem, który gdzieś się tam rozwija, czy dotyczy spraw bardzo różnych, odległych od głównego tematu. I jest to napisane przepięknym językiem, przepiękną polszczyzną – podkreślił współtwórca spektaklu.

Mimo upływu prawie dwustu lat utwór Juliusza Słowackiego nie stracił na aktualności.

– Upłynął jeden wiek i kawałek, niecałe dwieście lat, natomiast w moim poczuciu się nie zestarzało. Są fragmenty, które – jak w przypadku każdej wielkiej poezji, czy każdego wielkiego poety – okazuje się, że aktualne nawet po tych stu osiemdziesięciu latach. I to ma miejsce w przypadku Słowackiego. Niektóre wątki są jakby żywą przestrogą na dzień dzisiejszy, są pięknym świadectwem pewnych historii, pewnych refleksji dotyczących historii oraz świadectwem myśli tamtego czasu – wyjaśnił Michał Chorosiński.

Gdzie i w jakiej obsadzie Teatr Klasyki Polskiej wystawi „Beniowskiego”?

– Najbliższe spektakle odbędą się 22, 24 i 25 maja w sali teatralnej w podziemiach kościoła Wszystkich Świętych przy Placu Grzybowskim w Warszawie. W obsadzie między innymi: Marcin Kwaśny, Jarosław Gajewski, Dariusz Kowalski, Ksawery Szlenkier, Karolina Piwosz. Ja również mam zaszczyt w tym zacnym gronie brać udział w tym spektaklu – Michał Chorosiński – zakończył reżyser inscenizacji „Beniowskiego”.

Wstęp na spektakle „Beniowskiego” Juliusza Słowackiego w wykonaniu aktorów Teatru Klasyki Polskiej jest wolny. Informacje na temat dystrybucji wejściówek są dostępne na profilu tej instytucji na Facebooku.

The post Teatr Klasyki Polskiej zaprasza do stolicy na „Beniowskiego” first appeared on Radio Nowa Kultura.

W czwartek 29 grudnia Teatr Klasyki Polskiej zaprasza na „Rodzinne kolędowanie”. Wydarzenie odbędzie się w Centrum Rozwoju Przemysłów Kreatywnych na warszawskiej Pradze a jego rozpoczęcie zaplanowano na godzinę 18:00.

Reżyserem widowiska jest Lidia Sadowa, która opowiedziała Radiu Nowa Kultura o tym, czego mogą spodziewać się widzowie.

– Otrzymamy przede wszystkim przepiękną oprawę muzyczną kolęd, które Państwo znacie, ale także takich, które – myślę – usłyszycie po raz pierwszy. Świetnie napisany tekst śpiewogry, napisany przez Antoniego Wincha i brawurowo wykonany przez bardzo dobrych aktorów. Przepiękne kostiumy Barbary Wesołowskiej-Kowalskiej. Oprawa techniczna, wizualizacje także będą zachwycały. Ale przede wszystkim można spodziewać się takiej gorącej, rodzinnej atmosfery, nad tym pracujemy – podkreśliła współtwórczyni wydarzenia.

– Będzie mnóstwo choinek, które przyjechały tutaj na salę i powiem Państwu szczerze – taki zapach, jaki się roznosi po całej sali, jest niebywały. Ja nie pamiętam ostatnio, kiedy czułam choinkę. Tyle razy przecież kupujemy świeże, piękne, nowe choinki i takiego zapachu nie mają. Taki zapach pamiętam ostatnio w dzieciństwie, że czułam choinkę, a tutaj jak weszłam, to miałam takie… „Och, Boże Narodzenie” – przyznała Lidia Sadowa.

– Bardzo się cieszę, że mogę pracować z tą ekipą, bo – wydaje mi się, że – tworzymy bardzo fajny spektakl, śpiewogrę bardziej niż spektakl, w której będziecie Państwo zaproszeni do czynnego udziału. I efektem tego będzie też taka nasza wspólna biesiada. Możliwość pobycia razem i poświętowania Bożego Narodzenia nieco dłużej – dodała pani reżyser.

W jaką historię będzie można się zanurzyć podczas „Rodzinnego kolędowania”?

– Pojawiamy się na dworze szlachcica Macieja, który to przez całe życie do zbyt dobrych ludzi nie należał. Ale ma wiernego sługę, wraz z jego żoną, którzy czuwają nad tym, aby jego dusza nie poszła na zatracenie i z całych sił próbują walczyć o to, żeby Maciej się zmienił. Czy to się uda, to zobaczymy na końcu. Ale mogę Państwu zdradzić, że będzie się też przy czym pośmiać i myślę, że wzruszyć również – zapewniła Lidia Sadowa.

Wydarzenie przygotowuje Teatr Klasyki Polskiej, więc na scenie nie zabraknie oczywiście kilkorga jego przedstawicieli.

– Będziemy mogli podziwiać Marcina Kwaśnego, Adama Biedrzyckiego, Annę Ułaz, Karolinę Piwosz, Magdę Jaworską, Sylwię Gajdemską, Ksawerego Szlenkiera i Pawła Lipnickiego – zdradziła pani reżyser.

Wszyscy, którzy zasiądą na widowni, będą mogli czynnie uczestniczyć w tym widowisku.

– Zapraszamy do wspólnego śpiewania. Będą rozdane śpiewniki, żebyście Państwo mieli też teksty przed sobą i większą frajdę z tego współuczestnictwa. Bo wiadomo, że część z nas – mówię o sobie – pamiętamy często jedną lub dwie pierwsze zwrotki a tymczasem kolędy, wiemy, mają ich o wiele więcej. I cała przyjemność polega na tym, że możemy właśnie wspólnie w tym brać udział. Szczególnie, że na scenie jest żywy zespół, co od razu bardziej niesie i w śpiewaniu i w tym wspólnym świętowaniu – podkreśliła Lidia Sadowa.

Jak się okazuje przedstawienie, choć swoją historią przeniesie nas kilka wieków wstecz, to będzie jednak miało – jak zapewnił producent wydarzenia Patryk Sławiński – bardzo nowoczesną oprawę.

– Znajdujemy się w dawnych drukarniach Polskiej Agencji Prasowej, obecnie jest to Centrum Rozwoju Przemysłów Kreatywnych. W tej przestrzeni przygotowujemy widowisko, spektakl z elementami muzycznymi, w którym będziemy zapraszać wszystkich widzów do wspólnego kolędowania. Jesteśmy w oktawie Bożego Narodzenia, więc tradycyjnie zapraszamy do wspólnego śpiewania. I też będziemy nawiązywać bardzo mocno do tradycji staropolskich, ale w połączeniu z nowoczesnością. Będzie miało zastosowanie bardzo dużo multimediów, wokół sceny znajduje się mnóstwo inteligentych urządzeń oświetleniowych, które będą wykorzystane podczas widowiska – podkreślił Patryk Sławiński.

„Rodzinne kolędowanie” będzie mogło ugościć naprawdę liczną grupę widzów..

– Przygotowujemy miejsca na czterysta-pięćset osób. Będzie i coś dla ciała i dla ducha, ponieważ po spektaklu będzie wspólne próbowanie kuchni kresowej – zapewnił producent przestawienia.

Wstęp na „Rodzinne kolędowanie” jest wolny, jednak konieczne jest wcześniejsza rezerwacja. Wszystkie szczegóły dotyczące uczestnictwa w wydarzeniu dostępne są na profilach Teatru Klasyki Polskiej w mediach społecznościowych.

„Rodzinne kolędowanie” odbędzie się w czwartek 29 grudnia w warszawskim Centrum Rozwoju Przemysłów Kreatycznych przy ulicy Mińskiej 65. Początek przedstawienia o godzinie 18:00.

The post „Rodzinne kolędowanie” z Teatrem Klasyki Polskiej first appeared on Radio Nowa Kultura.