Polscy piloci z czasów obrony brytyjskiego nieba podczas II wojny światowej i to w pełnej kolorystyce. Zrekonstruowane cyfrowo fotografie składają się na wystawę „Polacy w bitwie o Wielką Brytanię”, którą można jeszcze oglądać w Katolickim Centrum Kultury „Dobre Miejsce” w Warszawie.

O ekspozycji opowiedział nam Karol Regulski, manager ds. organizacyjno-kulturalnych „Dobrego Miejsca”.- Dla osób zainteresowanych historią „Dobre Miejsce” ma bardzo ciekawą propozycję – wystawę pod tytyłem „Polacy w Bitwie o Wielką Brytanię”, autorstwa Instytutu Pamięci Narodowej z Warszawy. Ekspozycja jest o tyle ciekawa, że prezentuje unikatowe fotografie polskich dywizjonów lotnictwa biorących udział w Bitwie o Anglię. I te zdjęcia zostały poddane cyfrowej rekonstrukcji i pokolorowane. Są one prezentowane na wielkoformatowych planszach. Przy okazji można poczytać o historii zaangażowania polskich lotników w całą kampanię nazywaną „Bitwą o Anglię” – zarówno o dywizjonach myśliwskich, jak dobrze znanym wszystkim Dywizjon 303, ale również o dywizjonach bombowych, w których również latali polscy piloci. Wystawę można zwiedzać w godzinach jod 8 do 20 w Galerii Krużganek w „Dobrym Miejscu” w wejściu A. Ekspozycja będzie dostępna dla zwiedzających do 12 maja – stwierdził Karol Regulski.

Katolickie Centrum Kultury „Dobre Miejsce” mieści się na warszawskich Bielanach przy ulicy Dewajtis 3.

The post Wystawa fotografii upamiętniająca dzielnych polskich pilotów first appeared on Radio Nowa Kultura.

Jan Pospieszalski opowiedział Radiu Nowa Kultura o tym, jak doszło do najbliższych występów muzykującej rodziny.

– Z okazji 3 maja czyli Narodowego Święta Trzeciego Maja zostaliśmy zaproszeni przez kilka ośrodków, żeby wystąpić z naszym programem opartym na polskiej poezji – w którym są wątki bardzo nieoczywiste, ale jednak zawierające przekaz afirmujący polskość. I z tym programem, który wykonywaliśmy pół roku temu, pojawimy się w Warszawie – w Studiu Koncertowym Polskiego Radia imienia Witolda Lutosławskiego, w Białej Podlaskiej i w Biłgoraju. Za chwilę wchodzimy na biłgorajską scenę, gdzie będzie grali ten program do wierszy polskich poetów. To jest w większości nasza autorska muzyka, bo oczywiście pojawi się także jeden kawałek Marka Grechuty czy piosenka Czesława Niemena. Ale to wszystko są rzeczy, które zostały napisane do pięknych polskich wierszy. Sięgamy po wiersze z dwóch powodów. Warto zaglądać do polskiej poezji, warto odbudowywać i przywracać wartość słowom – słowom pięknie napisanym, słowom z dobrym przekazem, słowom ważnym. W tej paplaninie, w tej bylejakości, która nas otacza przez ten niesamowicie „rozgadany” internet, słowa tracą znaczenie i stają się coraz bardziej byle jakie. Nagle się okazuje, że można było kiedyś pięknie pisać w języku polskim. Dlatego jest i Baczyński, i Stachura, i Szelburg-Zarembina, Iłłakowiczówna, Norwid, Leśmian. Ci poeci, którzy jakoś tam w sercu nam grają. I do ich utworów zostały skomponowane przez nas piosenki – stwierdził artysta.

Czy ponowne sceniczne spotkanie muzykującej rodziny było dużym wyzwaniem?

– Nie, nie było problemu. To było przygotowane wcześniej. Całej rodziny nie udało się zebrać, ze względu na to, że nasza cudowna flecistka i wokalistka Natalia Rzeźniak-Pospieszalska właśnie w czwartek o godzinie 11:45 urodziła kolejną córkę. Dlatego nie za bardzo może występować, a mąż Łukasz jest przy niej i dba o nią. W związku z tym zamiast w piętnastoosobowym składzie, będziemy tylko w dwunastnoosobowym, bo zabraknie jeszcze brata Pawla ze Stanów Zjednoczonych. Ale w dwanaście osób dajemy radę, bo zastępujemy się nawzajem – na przykład przy fortepianie co chwilę siedzi ktoś inny. I ten program nie ucierpi w żaden sposób jeśli chodzi o aranże. Po prostu więcej „gimnastyki” dla nas, więcej takiej czujności i dbałości o to, żeby koncentrować się, ponieważ program jest dosyć trudny. To jest czternaście utworów, często rozbudowanych, często z dużymi partiami instrumentalnymi, także musimy być bardzo czujni – podkreślił Jan Pospieszalski.

Rodzinę Pospieszalskich będzie można usłyszeć podczas koncertów w pierwszy weekend maja.

– Zapraszamy w sobotę 6 maja do Studia Koncertowego Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego. To jest w tym kompleksie między ulicami Woronicza i Modzelewskiego w Warszawie. Tam zapraszamy w sobotni wieczór. I w niedzielę 7 maja w Białej Podlaskiej w sali widowiskowej Starostwa Powiatowego. Oba koncerty – i ten warszawski i ten w Białej Podlaskiej – są o godzinie 19.00 – dodał muzyk.

Szczegółowe informacje dotyczące wstępu na koncerty rodziny Pospieszalskich można odnaleźć na ich profilach w mediach społecznościowych.

The post Majowe świętowanie z Pospieszalskimi first appeared on Radio Nowa Kultura.

Celem wyprawy jest stanie się pięknym człowiekiem. Czyli takim, z którym inni chcą spędzać czas. EDK wyrywa ze schematów. Pozwala się zmienić.

By dobrze przeżyć Ekstremalną Drogę Krzyżową najważniejsze jest pragnienie zmiany. Nocna droga jest tylko narzędziem. Jest to czas na skupienie, samotność. Rozważania stacji drogi krzyżowej są inspiracją do przemyśleń. Obowiązuje milczenie.

REWOLUCJA PIĘKNYCH LUDZI
EDK odpowiada na podstawowy problem wielu ludzi. Nie są zadowoleni z tego, jak wygląda ich życie. Jednak boją się zmiany – nie chcą utracić tego, co mają. Mają swoją strefę komfortu, w środku której jest dużo nierozwiązanych problemów. Kiedy jednak człowiek raz przekroczy te granice, właśnie w czasie EDK, może uwierzyć w to, że jest w stanie zmienić swoje życie.

Sprawdź, kiedy wyrusza Twój rejon www.edk.org.pl/trasy

The post Ekstremalna Droga Krzyżowa 2023 first appeared on Radio Nowa Kultura.

O idei zorganizowania warsztatów pieśni wielkopostnych opowiedziała Katarzyna Nowak z Reprezentacyjnego Dolnośląskiego Zespołu Pieśni i Tańca „Wrocław”.

– Nasz zespół organizuje przeróżne warsztaty tańców tradycyjnych – scenicznych i niescenicznych. Tak samo ze śpiewu i rękodzieła. I staramy się, żeby to było też związane z kalendarzem rocznym – obchodów różnych tradycyjnych obrzędów. A że właśnie przeżywamy Wielki Post i mamy w swoim gronie także osoby, które są wierzące i niewierzące. I albo ten post realizują powstrzymując się od zabaw tanecznych a właśnie śpiewając pieśni religijne, albo nie. Dlatego zaprosiliśmy do siebie taką kompanię, która udowadnia, że muzyka religijna wywodziła się także z muzyki tanecznej. I możemy w jednej przestrzeni bądź swoje tradycje religijne zachować, bądź nie, a jednak mimo wszystko ten czas wspólnie spędzić – stwierdziła Katarzyna Nowak.

Kto może uczestniczyć w tym spotkaniu?

– Warsztaty wokalne odbywają się dla wszystkich czyli dla każdej osoby, która zechce się przyłączyć i poznać te tradycyjne pieśni wielkopostne wywodzące się z różnych tradycji muzycznych. Podczas warsztatów będą śpiewane śpiewy z parafi Dzwola na Roztoczu, które osoby prowadzące warsztaty poznały od pani Janiny Dyjach. Ona była dla nich taką mistrzynią śpiewów nabożnych, a które zapamiętała ze swojego dzieciństwa. Oprócz tego będą wykonywane pieśni tradycyjne z pogranicza polsko-litewskiego, które przekazał pan Józef Murawski z Szypliszek. To takie śpiewy dwugłosowe w charakterystycznej melodyce dla wschodniej Suwalszczyzny. A także pieśni z siedemnastowiecznego manuskryptu pochodzącego z monastyru sołowieckiego, wykonywane w takim polifonicznym trójgłosie. Natomiast warsztaty muzyczne przeznaczone są dla osób, które już grają na instrumentach, przynajmniej na takim poziomie podstawowym, na tyle aby mogłby się w ciągu dwóch godzin nauczyć takiej melodii i razem później je wspólnie zagrać podczas spotkania śpiewaczego, które odbędzie się wieczorem. Podczas tych warsztatów muzycznych będą przede wszystkim przekazywane melodie na skrzypce, z towarzyszeniem bębenka, ale prowadzący warsztaty nie ograniczają się tylko do tych dwóch instrumentów, także można się przyłączać z innymi tradycyjnymi instrumentami – wyjaśniła współorganizatorka wydarzenia.

Zajęcia z uczestnikami warsztatów poprowadzą osoby rozkochane w muzyce tradycyjnej.

– Warsztaty z pieśni wielkopostnych poprowadzi Maciej Żurek, do spółki z resztą grupy. Poza Antkiem Hasso-Agopsowiczem i Piotrem Piszczatowskim, którzy będą w tym czasie prowadzić warsztaty muzyczne. To są muzycy z różnych regionów Polski, którzy grają muzykę tradycyjną, ludową, na różnorakich instrumentach. I oni spotkali się przy okazji projektu „Memento Mori Dance Club”. To jest taki eksperymentalny projekt, który pracuje na pograniczu muzyki tradycyjnej, archeologii i detektywistyki muzycznej oraz wolnej twórczości. Oni poszukują rytmów tanecznych w starodawnych pieśniach maryjnych, zadusznych i wielkopostnych, i próbują odpowiedzieć na pytanie, skąd się wzięly rytmy taneczne w pieśniach religijnych i kto tam ten idiom muzyczny „wstrzyknął”. I tutaj mamy taką odpowiedź muzyczną na to – stwierdziła Katarzyna Nowak.

Gdzie i kiedy odbędą się warsztaty pieśni wielkopostnych?

– Warsztaty i po warsztatach spotkanie śpiewacze odbędą się w sobotę 25 marca w siedzibie Reprezentacyjnego Dolnośląskiego Zespołu Pieśni i Tańca „Wrocław” czyli przy ulicy Kościuszki 35a we Wrocławiu. To jest w samym centrum, bardzo blisko dworca kolejowego, także mamy idealny dojazd z różnych miejsc Polski. Dla osób przyjezdnych możemy także zaoferować nocleg, tu już trzeba się z nami bezpośrednio kontaktować. Spodziewamy się, że warsztaty, które rozpoczną się o godzinie 15:00, potem przejdą płynnie w spotkanie śpiewacze. I to wszystko potrwa przynajmniej do północy. A ponieważ przyjadą też ludzie z różnych stron Polski pograć i pośpiewać, to sądzimy, że spędzimy ten czas jeszcze dłużej. Zapraszamy wszystkich chętnych, którzy chcą poznać to środowisko muzyki tradycyjnej. Chcą z nami pośpiewać, chcą posłuchać tradycyjnego grania. No i spędzić z nami czas przy wspólnym stole – dodała Katarzyna Nowak.

Wszystkie szczegóły dotyczące uczestnictwa w warsztatach pieśni wielkopostnych odnaleźć można na stronie internetowej Reprezentacyjnego Dolnośląskiego Zespołu Pieśni i Tańca „Wrocław”.

The post We Wrocławiu odbędą się warsztaty tradycyjnych pieśni wielkopostnych first appeared on Radio Nowa Kultura.

O tym jak powstał pomysł produkcji filmowej, i wplecenia w historie opisane w scenariuszu postaci świętego Józefa, opowiedział Radiu Nowa Kultura Andrzej Sobczyk, prezes Stowarzyszenia Rafael.

– „Opiekun” jest już kolejnym filmem Stowarzyszenia Rafael. Bardzo się z tego cieszymy, że w ręce widzów możemy oddać produkcję opowiadającą historię, w której w tle jest święty Józef. Zastanawiając się nad tym, jaki kolejny film robić, poznawaliśmy wiele różnych tematów, historii, osób i można powiedzieć, że w tym polskim „gąszczu” tematów religijnych jest bardzo dużo ciekawych osób, rzeczy i historii. Natomiast święty Józef nieustannie pojawiał się gdzieś tam w tle i zaczęliśmy się przybliżać do tego tematu. I w pewnym momencie spotkaliśmy się z księdzem Jackiem Plotą. To jest kustosz najstarszego na świecie sanktuarium świętego Józefa, które jest w Polsce – w Kaliszu. I ksiądz Jacek opowiadając nam historie z dawna i historie współczesne, dał nam taką wewnętrzną, bardzo poważną motywację do tego, żeby zająć się takim tematem filmu. Chwilkę później okazało się, że ojciec święty Franciszek ustanowił „Rok świętego Józefa” i to był dla nas taki sygnał – idźcie w tym kierunku. W związku z tym poszliśmy – stwierdził Andrzej Sobczyk.

Jak się okazuje twórcy filmu mogli liczyć na wyjątkowe wsparcie.

– Po tym spotkaniu z ks. kustoszem Jackiem Plotą rozesłaliśmy taką krótką informację do ludzi z zewnątrz, co oni na taki film i okazało się, że co rusz zgłaszały się osoby, które mówiły: „Tak, tak, zróbcie ten film, tak, tak, święty Józef jest niesamowicie ważny”. Zgłaszały się też osoby, które mówiły: „Zróbcie ten film, my będziemy się starali wam pomóc”. I to się dokonało. Ja tak nawet z łezką w oku patrzę na to, w jaki sposób te ostatnie lata pracy trwały, szczególnie z mojego punktu widzenia. Ja zajmowałem się raczej organizacją promocji i finansowania i widziałem bardzo takie Boże prowadzenie. Bez dwóch zdań jestem pewien, że to jest błogosławieństwo i święty Józef – krótko mówiąc – „maczał w tym palce”. Wielokrotnie mieliśmy takie sytuacje, gdy pewne rzeczy nie miały racji się wydarzyć a się wydarzyły. I patrząc na to tak z boku myślę sobie: „Święty Józefie, naprawdę chcesz, żeby ten film powstał” – zdradził producent filmu.

Prace nad filmem „Opiekun” zajęły twórcom kilka lat.

– To co dzisiaj oddajemy widzom jest efektem dwóch i pół roku pracy. Ja już wiem – ponieważ mieliśmy okazję pokazać film na oficjalnej premierze w Kaliszu, z udziałem reżysera, aktorów i osób zaangażowanych w produkcję – że film bardzo mocno chwycił ludzi za serce. I to był dla mnie bardzo pozytywny odbiór – podkreślił Andrzej Sobczyk.

Producent filmu opowiedział też krótko o fabule tej produkcji.

– Sam film opowiada historię młodego małżeństwa, które przeżywa kryzys. Ale w ten ich kryzys wchodzi ktoś, kto żył dwa tysiące lat temu – właśnie święty Józef. I w takim kulminacyjnym momencie problemów małżeńskich i rodzinych, mąż i ojciec dostaje w pracy zlecenie, aby zająć się historiami świętego Józefa, bo mieszka akurat w Kaliszu i jest dziennikarzem radiowym. I ma prześledzić cudowne historie, o których ludzie mówią, że święty Józef pomógł. I ten główny nasz bohater, którego gra Rafał Zawierucha, jeszcze nie wie, że w tym momencie zaczyna się zmieniać jego serce a później jego życie. Cała historia jest o tyle piękna, że jest to historia autentyczna. To znaczy ta i kilka innych splecionych w fabule historii to są historie wyjęte z księgi cudów narodowego sanktuarium świętego Józefa. Każda z tych historii jest historią prawdziwą. I to nie ukrywam, dla mnie podnosi mocno wartość filmu, bo jednak nie tworzymy tylko rzeczywistości fabularnej, ale odnosimy się do prawdziwych historii. I to jest tak przepiękne – przyznał Andrzej Sobczyk.

Widzowie zobaczą na ekranie co najmniej kilka znanych postaci ze świata filmu.

– Do pracy nad filmem opiekun zaprosiliśmy wielu znakomitych polskich aktorów – na przykład Radosław Pazura, Karolina Chapko, Rafał Zawierucha. To jest – powiedziałbym – taki top polskich aktorów. No i oni po zakończonym pierwszym seansie, przychodzą i mówią, jak bardzo ich jedna czy druga scena dotknęła, jak bardzo cennych dla nich jest to obraz. Pięknie jest to słyszeć – stwierdził prezes Stowarzyszenia Rafael.

Premiera „Opiekuna” zaplanowana jest na ostatni piątek lutego 2023 roku.

– Film wchodzi do kin 24 lutego i to jest tak zwany weekend otwarcia. W kilkuset miastach w Polsce będzie można zobaczyć „Opiekuna”. Pełna lista kin dostępna jest na stronie filmu, to znaczy na rafaelfilm.pl i tam można znaleźć swoje miasto, można przejść na stronę kina i zakupić bilet – w zależności od tego, kto jakie ma zwyczaje. Także bardzo serdecznie zapraszam. Teraz szczególnie w tym pierwszym czasie, bo zawsze tak jest, że tuż po wejściu filmu do kin jest on dostępny bardzo szeroko i w bardzo wielu miejscach, później z tygodnia na tydzień to może się zmniejszać. Oczywiście jeśli będzie tak, jak widzimy już po pierwszych sygnałach od osób, które na przykład pracują w kinach, albo organizują pokazy, jeśli będą widzowie i będzie ich więcej, więcej i więcej, to film będzie grany jeszcze długo, na co nie ukrywam liczymy – zakończył Andrzej Sobczyk.

Reżyserem filmu „Opiekun” jest Dariusz Regucki, który napisał również scenariusz wraz z Bartoszem Geislerem i Aleksandrą Polewską-Wianecką.

The post „Opiekun” już w polskich kinach first appeared on Radio Nowa Kultura.

Milosz Lodowski, prezes Fundacji Edukacji i Sztuki, opowiedział Radiu Nowa Kultura o tym, jak narodził się pomysł na ten film.

– Postać kapitana Pileckiego, czy rotmistrza Pileckiego – bo „captain Pilecki” to była pierwsza myśl, żeby od razu starać się to zrobić w języku angielskim – to była pierwsza rzecz „nie spenetrowana” na sposób filmowy. Oczywiście pojawiały się rozmaite próby, ale w moim rozumieniu to była właśnie próba zmierzenia się z wielką formą, to znaczy z wielkim medium – telewizją, kinem, a nie próba podejścia do medium internetowego jako wiodącego. A myśmy właśnie wyszli od internetu jako głównej przestrzeni, z którą my się utożsamiamy już – przyznał Lodowski.

– Wyjście od medium, które jest nam bliskie było podstawowym motywatorem, żeby spróbować się z formatem, który będzie atrakcyjny dla ludzi, traktujących – podobnie jak my – internet jako główne swoje źródło przeglądania, oglądania, a nawet części życia, bo starają się tam spędzać dużo czasu. A z drugiej strony chcielibyśmy, żeby ten film miał jakiś walor edukacyjny, no a polska lekcja – przynajmniej w szkole publicznej – to czterdzieści pięć minut, więc staraliśmy się te dwa interesy jakby spiąć w jednym formacie, żeby móc zbudować także to napięcie lekcyjne w jakiejś nowoczesnej, atrakcyjnej formie – stwierdził współscenarzysta filmu.

– Ten format, który myśmy ostatecznie zbudowali to jest ten czas, który pozwala z jednej strony zobaczyć wspólnie w klasie film, potem jest kilka minut na to, żeby po prostu podyskutować. A później być może przenieść tę dyskusję na przerwę, żeby nie musieć na niej cały czas ślęczeć w komórce, ale żeby młodzież mogła przez chwilę ze sobą pobyć i porozmawiać. Mając do tego dość mocny mentalny impuls, bo jest o czym rozmawiać, gdy się patrzy na tego typu postaci jak rotmistrz Pilecki i jego życiorys – podkreślił pomysłodawca produkcji.

Jak się okazuje, film powstał w dość krótkim okresie czasu.

– Pomysł dojrzewał we mnie, jeśli chodzi o pomysł – powiedziałbym – konceptu kreatywnego, dosyć długo, bo prawie trzy lata. Natomiast sam proces produkcyjny tutaj też był rozłożony na „dwie raty”. Bo była taka możliwość, że wyprodukowalibyśmy ten projekt ciut wcześniej, aczkolwiek nie udało się doprowadzić do końca projektu, który mógł „udźwignąć” przynajmniej część tego przedsięwzięcia. No i stąd powstała pierwsza scena, napisana co najmniej dziewięć miesięcy przed ostateczną naszą produkcją. To jest scena, która jest sceną – z kluczowych – ostatnią. Bo właśnie scena przesłuchania, była napisana jako pierwsza. Pisało się ją dosyć trudno, ale bardzo wdzięcznie – przyznał współautor scenariusza.

– W pewnym momencie okazało się, że ma wejść do polskich szkół nowy przedmiot – Historia i Teraźniejszość. Założenia tego przedmiotu mi się bardzo, bardzo spodobały. Skoro pojawił się nowy przedmiot, to postanowiłem innowacyjnie do tego podejść i spróbować do tego przekonać Ministerstwo Edukacji i Nauki. Jednak nie byłem jakoś specjalnie nastawiony, że to się musi udać. Nagle okazało się, że absolutny entuzjazm zapanował w zderzeniu z urzędnikami ministerstwa, pogratulowano nam pomysłu. Oczywiście musieliśmy złożyć projekt i to wszystko odbyło się zgodnie z procedurami. Ale decyzja była w miarę szybko, tak jak procedury pozwalają. No i w zasadzie sam projekt został zrealizowany w trzy miesiące z postprodukcją. Później troszkę czasu zajęło nam przygotowanie do premiery, która odbyła się ostatecznie w październiku ubiegłego roku. Później planowaliśmy szybciej premierę internetową, ale ostatecznie wybraliśmy datę – piątek 13 stycznia – stwierdził.

Miłosz Lodowski opowiedział też o tym, jak duża grupa osób była zaangażowana w jego realizację.

– Spiritus movens całego projektu była grupa trzyosobowa – ze mną włącznie. Drugą osobą był mój wspólnik Miłosz Kozioł, który był reżyserem całej produkcji i współscenarzystą – to znaczy odpowiadał za „filmowość” pewnych elementów i to żeby to się wszystko ładnie poskładało. A z kolei nasz kolega, który jest znakomitym dyrektorem fotografii czyli Mateusz Mirocha – młody, zdolny i obiecujacy człowiek – podjął się tej obrazowej części produkcmi. I jeszcze postanowił stać się takim producentem, który będzie miał pieczę nad technicznym przebiegiem. Oprócz tego przetoczyło się co najmniej kilkudziesięciu pracowników przemysłu filmowego, plus aktorzy, plus statyści, plus oczywiście cały personel techniczny. Także myślę, że około stu dwudziestu osób było zaangażowanych w produkcję filmu – podkreślił pomysłodawca projektu.

Co ciekawe, film „Rotmistrz Pilecki 2022” został nakręcony z myślą nie tylko o widzach zamieszkujących w Polsce.

– Zakładaliśmy od samego początku, że ta popularność, którą chcielibyśmy wywołać ma być największa. Natomiast to jest też tak, iż mamy świadomość, że nasza historia nie każdego musi interesować. A pozycja wizerunkowa Polski nie jest jeszcze na tyle wysoka, żeby każdy chciał się tą historią Polski ekscytować i chciałby poświęcić jej tyle czasu, żeby móc zgłębiać tego typu historie w sposób bezwzględny i skoncentrowany. No ale właśnie mniejsza forma to jest coś co pozwala – przynajmniej pasjonatom – poświęcić troszeczkę czasu, żeby próbować tę historię Polski chociaż troszeczkę zgłębić – powiedział Lodowski.

– Oczywiście chcielibyśmy dotrzeć do widza międzynarodowego, albo chcielibyśmy dotrzeć do widza, który jest bliski Polakom, chociażby w sytuacji międzynarodowej. Taka sytacja, chociażby ze względu na liczną i silną emigrację następuje. W związku z tym bardzo wielu Polaków ma w tym momencie szansę, bycia ambasadorami polskości poza granicami kraju. I to jest dosyć młoda emigracja, więc czasem jest tak, że to otoczenie potrzebuje dwujęzycznych projektów, po to chociażby, żeby tłumaczyć złożoności natury polskiej, i to w sytuacji budowania relacji bezpośrednich w krajach, w których teraz ta emigracja wylądowała. Stąd takie szersze myślenie. To jest ten plan minimum – podkreślił pomysłodawca produkcji.

– Chcielibyśmy też, żeby polskie placówki dyplomatyczne, czy nawet polscy żołnierze mogli tym filmem się chwalić i pokazywać swoje korzenie. Bo myślę, że postać Pileckiego zasługuje na to, żeby takim korzeniem być. Stąd też scenariusz, który staraliśmy się zaplanować i napisać w ten sposób, żeby – będąc historią spójną – był w miarę uniwersalny i mógł troszeczkę tę złożoność natury polskiej i sytuacji polskiej w świecie wyjaśnić – przyznał Lodowski.

Współscenarzysta filmu powiedział też o tym, dlaczego – jego zdaniem – warto obejrzeć „Rotmistrza Pileckiego 2022”.

– Chcieliśmy pokazać w tym filmie, że nikt nie rodzi się bohaterem, że czasy w zasadzie stwarzają bohaterów. I Pilecki nosił w sobie po prostu pewnego rodzaju etos, który sprzyja temu, żeby w pewnych okolicznościach nagle stać się superbohaterem. Wystarczy wtedy robić to co właściwe i co jest zgodne właśnie z tym wychowaniem. Te sprawy się składają na to, że w okolicznościach pewnych prób jesteśmy w stanie stanąć na wysokości zadania. I myślę, że ten humanistyczny aspekt postaci rotmistrza Pileckiego warto „złapać” w naszym filmie, bo nie każdy w ten sposób chciałby pokazywać bohaterów właśnie od tej ludzkiej strony. Wszyscy by chcieli ich widzieć jako postaci absolutnie wyjątkowe – stwierdził Lodowski.

– Tymczasem dla mnie rotmistrz Pilecki to jest postać godna szacunku przede wszystkim ze względu na jego zaangażowanie społeczne w sprawy gospodarcze swojego regionu. Na wielu osobach robi wrażenie dobrowolne zgłoszenie się na potencjalną katorgę w obozie koncentracyjnym w Auschwitz. Ale sprawność organizacyjna, którą tam się wykazał, to nie jest rzecz przypadkowa. To się narodziło dużo wcześniej. To się narodziło w sytuacji, gdy musiał ratować rodzinny majątek praktycznie z bankructwa. W której potrafił dogadać się z okolicznymi mieszkańcami i spróbować zbudować zalążki spółdzielni rolnej, która wspólnym sumptem osiągała sukcesy biznesowe, sprzedając swoje produkty w Wilnie. To są rzeczy, które tworzą. Ta zwykła codzienność, ale i żarliwość w podejściu do tej codzienności. To że potrafił zorganizować samoobronę na swoim terenie jako młody człowiek. To są cechy, które tworzą wielkich bohaterów. To że wykonujemy małe czynności a z małych rzeczy robią się potem większe – podkreślił współautor scenariusza.

Gdzie można obejrzeć film „Rotmistrz Pilecki 2022”.

– Zachęcam Państwa do znalezienia na YouTube kanału StoryZone One. Przepraszam za anglojęzyczną nazwę, ale chodzi też właśnie o uniwersalne pokazywanie historii i polskiej kultury – stąd język angielski. Wystarczy wpisać też w wyszukiwarkę w YouTube „Rotmistrz Pilecki 2022” i w związku z tym powinna wyszukiwarka „wypluć” Państwu naszą produkcję i wtedy można to zobaczyć. A jeśli są jakieś problemy to zachęcam do kontaktu – stwierdził Lodowski.

– Organizujemy też masę pokazów specjalnych. To znaczy jesteśmy zapraszani co rusz do rozmaitych miejsc, w których też jest możliwość spotkania autorskiego z naszymi przedstawicielami. I wtedy przyjeżdżamy po prostu z filmem. Jeśli jesteście Państwo w stanie stworzyć pewnego rodzaju wrażenie kinowe, bo macie na przykład tego typu obiekty do dyspozycji, że jesteśmy w stanie pokazać nasz obraz w możliwie dobrej jakości, tak byście byli Państwo usatysfakcjonowani, to też jest możliwość zobaczenia się z nami i z filmem na miejscu – przyznał współtwórca produkcji.

– Mam nadzieję, że niedługo będziecie mogli Państwo zobaczyć wszędzie ten film, bo może kiedyś trafi też do telewizji. Mam też oczywiście nadzieję, że trafi do wszystkich polskich szkół, bo to jest nasz cel najważniejszy. I że również w szkołach będzie możliwość zobaczenia tego, ale to też jest kwestia najbliższego czasu – powiedział pomysłodawca filmu.

Chcąc ułatwić wszystkim obejrzenie filmu „Rotmistrz Pilecki 2022”, bez konieczności poszukiwania go w internecie, umieszczamy go poniżej i zachęcamy do zapoznania się z tą produkcją.

The post „Rotmistrz Pilecki 2022” czyli krótka filmowa opowieść o superbohaterze first appeared on Radio Nowa Kultura.

O bohaterach wieczoru w sali Podziemi Pokamedulskich opowiedział Radiu Nowa Kultura Karol Regulski, manager ds. organizacyjno-kulturalnych Katolickiego Centrum Kultury „Dobre Miejsce”.

– Tradycją podziemi kościoła pokamedulskiego są cykliczne koncerty jazzowe. I na najbliższym z nich będzie można usłyszeć polsko-ukraińskiego zespołu Babooshki, którego podstawę tworzą dwie wokalistki – Polka Karolina Beimcik i Ukrainka z pochodzenia – Dana Winnicka. W repertuarze znajdą się zarówno kolędy polskie, jak i szczedriwki – ukraińskie pieśni ludowe związane z obrzędami noworocznymi, ujęte w etno-jazzowe ramy – stwierdził współorganizator wydarzenia.

– W cyklu „Jazz w Podziemiach Kamedulskich” występowały u nas gwiazdy światowego jazzu. Myślę, że odpowiedni poziom będzie zachowany i tym razem. A co warto podkreślić będzie to też okazja do poznania folkloru ukraińskiego – dodał Regulski

Koncert zespołu Babooshki odbędzie się w Podziemiach Kamedulskich, zlokalizowanych na warszawskich Bielanach przy ulicy Dewajtis 3, w czwartek 26 stycznia o godzinie 19:00. Wstęp wolny.

The post Polsko-ukraińskie kolędowanie na warszawskich Bielanach first appeared on Radio Nowa Kultura.