O czym opowiada „Vatzlav” zdradził reżyser przedstawienia Jarosław Gajewski.

– To jest sztuka napisana przez Sławomira Mrożka w 1968 roku. Jest jego reakcją na woltę „dzieci kwiatów” w Paryżu – z jednej strony, a z drugiej strony na los polskich emigrantów w tym kraju. Na głębszym poziomie jest to opowieść o świadomości wolności, o dojrzewaniu do niej i o tym, że poczucie wolności musi być poprzedzone przez poczucie dobra i zła. Na najpełniejszym poziomie jest to utwór o dojrzewaniu do człowieczeństwa ludzi z tak zwanej „gorszej części ludzkości”, jakimi przez zachodnią Europę byli postrzegani Słowianie. Pierwsze didaskalium tego dramatu, dotyczącego głównej postaci, czyli Vatzlava, brzmi właśnie tak: Vatzlav to imię sugerujące słowiańskość, ale w istocie Vatzlav jest przedstawicielem tzw. „gorszej ludzkości” w ogóle – wyjaśnił twórca przedstawienia.

Jak się okazuje „Vatzlav” nie jest utworem często wystawianym w polskich teatrach.

– Bez wątpienia przeszłość ciąży nad teraźniejszością. Mam na myśli sukces przedstawienia „Vatzlava” w reżyserii Kazimierza Dejmka – zarówno z 1979 roku w Teatrze Nowym w Łodzi, jak i z 1982 roku w warszawskim Teatrze Polskim. Ta drugie przedstawienie było grane kilkanaście lat i skończyło się realizacją telewizyjną. Sukces i kulturowa pamięć publiczności może być czymś z czym się trudno zmierzyć. W tym sensie nasze przedstawienie jest obarczone pewnym ryzykiem. Z drugiej jednak strony żywość tego tekstu, realność struktury poetyckiej, która wspiera i buduje ten tekst, jest tak silna, że mamy pewność rezonansu wśród współczesnej publiczności. Ten tekst był rzeczywiście rzadko grany, z tego co mi wiadomo to tylko raz po inscenizacji Dejmka był wystawiany. Nasza realizacja byłaby drugą, natomiast ważkość tego tekstu, jego mądrość, bystrość obserwacji sprawia, że może on się wykazać nadzwyczajną realnością, co mówić mam na myśli coś więcej niż tylko aktualność a pewną ponadczasowość – podkreślił Jarosław Gajewski.

Dlaczego Teatr Klasyki Polskiej sięgnął więc po „Vatzlava”?

– Teatr Klasyki Polskiej, w przekonaniu, że mamy do czynienia z jednym z największych polskich dramaturgów w historii polskiego teatru i naszej literatury, postanowił stworzyć cykl przedstawień jego przedstawień o roboczym tytule: „Dom Mrożka”. „Vatzlav” jest „fundamentem tego domu”. Uważamy go za jeden z najważniejszych tekstów Mrożka, obok „Emigrantów” i „Tanga”. Do 2030 roku chcemy wystawić dziesięć sztuk Sławomira Mrożka, stworzyć kanon reprezentacyjny dla jego dramaturgii. I stworzyć w 2030 roku rodzaj „festiwalu” Mrożka, zorganizowanego przez Teatr Klasyki Polskiej. O sięgnięciu po „Vatzlava” zadecydowała ważkość tego tekstu, długofalowy projekt, a co najważniejsze – reakcja publiczności, której – gdy po raz pierwszy wystawialiśmy ten dramat – jeszcze nie znaliśmy. Natomiast obecnie utwierdzamy się w przekonaniu, że to jest autor bardzo żywy, bardzo mocno rezonujący w naszej wyobraźni, bardzo mocno dotykający i nazywający rzeczy, które dzisiaj nas dotyczą, mimo że tworzył kilkadziesiąt lat temu – w przypadku „Vatzlava” mówimy o sztuce, która ma ponad pięćdziesiąt lat. W tym roku notabene przypada dziesiąta rocznica śmierci Mrożka – zmarł 15 sierpnia 2013 roku. Staramy się pamiętać jego nazwisko, staramy się pielęgnować pamięć jego twórczości i – co najważniejsze – jego sztuki poddawać próbie dzisiejszej wrażliwości publiczności. Mamy już pierwsze reakcje i one są bardzo dobre czyli wrażliwość na jego literaturę pozostaje a siła oddziaływania jego tekstów dramatycznych jest wciąż bardzo duża – powiedział dyrektor Teatru Klasyki Polskiej.

Na koniec reżyser „Vatzlava” zachęcił naszych słuchaczy do udziału w przedstawieniu.

– Serdecznie zapraszam Państwa do Zamku Ujazdowskiego w Warszawie, do Sali imienia Wojciecha Krukowskiego na „Vatzlava” Sławomira Mrożka w mojej reżyserii. W roli głównej występuje Matusz Rusin, twórca arcyroli Vatzlava, wybitny aktor Teatru Narodowego. Spektakle gramy w sobotę 15 lipca o godzinie 17.00 i 20.00 oraz w niedzielę 16 lipca – także o godzinie 17.00 i 20.00. Bilety są do kupienia na stronie Zamku Ujazdowskiego. Serdecznie Państwa zapraszam – zakończył Jarosław Gajewski.

Premiera „Vatzlava” w inscenizacji Teatru Klasyki Polskiej odbyła się 16 czerwca 2021 roku w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski.

The post Teatr Klasyki Polskiej zaprasza na weekend z „Vatzlavem” Sławomira Mrożka first appeared on Radio Nowa Kultura.

Dyrektor Teatru Klasyki Polskiej Jarosław Gajewski opowiedział Radiu Nowa Kultura jak narodziła się idea organizacji festiwalu.

– Teatr Klasyki Polskiej otworzył „Pracownię Fredrowską”, tak mogę powiedzieć, cykl przedstawień według Aleksandra hrabiego Fredry. W czasie, gdy mieliśmy już trzy przedstawienia, zaskoczył nas Rok Fredrowski, ogłoszony przez Sejm. Ta sytuacja sprawiła, że zrozumieliśmy, iż jesteśmy prawdopodobnie jedyną kompanią teatralną w Polsce, która ma trzy przedstawienia fredrowskie. I zrozumieliśmy, że mamy coś, co od tamtego czasu szumnie nazywamy „Festiwalem”. Chcemy pokazać Fredrę w „Ślubach panieńskich”, Fredrę w „Zemście” i Fredrę w „Dożywociu”. W trzech bardzo różnych jego komediach, a zarazem bardzo podobnych. Bo za każdą z tych komedii stoi nadzwyczajna, wrażliwa, przenikliwa osobowość Aleksandra hrabiego Fredry. Człowieka zaangażowanego, męża stanu i osobę po prostu wnikliwie i skutecznie obserwującą życie. To sprawia, że wciąż możemy się od niego uczyć, bo opisuje nam człowieczeństwo w sobie właściwy sposób, mimo że w tak różnych komediach – podkreślił współtwórca wydarzenia.

Przedstawienia komedii Aleksandra Fredry wystawiane będą nieprzypadkowo na terenie Łazienek Królewskich.

– „Dożywocie” i „Zemsta” będą prezentowane w miejscu ich premier czyli w Teatrze Królewskim w Starej Oranżerii w warszawskich Łazienkach. Natomiast „Śluby panieńskie” będą prezentowane w plenerze, w ogrodzie Ermitażu u stóp tarasu. Będzie to przedtawienie plenerowe i jest to decyzja reżyserki i producenta. Myślę, że okoliczności są nadzwyczaj sprzyjające uczestnictwu w takim spektaklu, który – kto wie – czy nie dzieje się w ogrodzie. Bo to była jedna z koncepcji reżyserki, nawet jeszcze wtedy, gdy nie myślała o przedstawieniu plenerowym – przyznał Jarosław Gajewski.

Kiedy odbywać się będę spektakle w ramach festiwalu „Fredro w Łazienkach”?

– Przedstawienie „Dożywocie” jest w poniedziałek 5 czerwca w Teatrze Królewskim w Starej Oranżerii o godzinie 17.30 i 20.00. We wtorek w plenerach przed Ermitażem są „Śluby panieńskie” o godzinie 17:30 i 20:00. I „Zemsta” również w Teatrze Królewskim w środę 7 czerwca o godzinie 17:30 i 20:00. Serdecznie zapraszam – zakończył dyrektor Teatru Klasyki Polskiej.

Wszystkie spektakle festiwalu „Fredro w Łazienkach” cieszyły się ogromnym zainteresowaniem publiczności i wszystkie bilety zostały wyprzedane.

The post „Fredro w Łazienkach” czyli śmiechu będzie co niemiara first appeared on Radio Nowa Kultura.

Reżyser spektaklu – Michał Chorosiński, postarał się krótko opowiedzieć o „Beniowskim”.

– To jest poemat dygresyjny czyli to jest połączenie pewnej historii, fabuły, którą opowiada Słowacki – tak jak nazwa wskazuje – z dygresjami, które się pojawiają i które potrafią bardzo daleko odejść od samego tematu fabuły, i stać się nawet całym dużym wątkiem, który gdzieś się tam rozwija, czy dotyczy spraw bardzo różnych, odległych od głównego tematu. I jest to napisane przepięknym językiem, przepiękną polszczyzną – podkreślił współtwórca spektaklu.

Mimo upływu prawie dwustu lat utwór Juliusza Słowackiego nie stracił na aktualności.

– Upłynął jeden wiek i kawałek, niecałe dwieście lat, natomiast w moim poczuciu się nie zestarzało. Są fragmenty, które – jak w przypadku każdej wielkiej poezji, czy każdego wielkiego poety – okazuje się, że aktualne nawet po tych stu osiemdziesięciu latach. I to ma miejsce w przypadku Słowackiego. Niektóre wątki są jakby żywą przestrogą na dzień dzisiejszy, są pięknym świadectwem pewnych historii, pewnych refleksji dotyczących historii oraz świadectwem myśli tamtego czasu – wyjaśnił Michał Chorosiński.

Gdzie i w jakiej obsadzie Teatr Klasyki Polskiej wystawi „Beniowskiego”?

– Najbliższe spektakle odbędą się 22, 24 i 25 maja w sali teatralnej w podziemiach kościoła Wszystkich Świętych przy Placu Grzybowskim w Warszawie. W obsadzie między innymi: Marcin Kwaśny, Jarosław Gajewski, Dariusz Kowalski, Ksawery Szlenkier, Karolina Piwosz. Ja również mam zaszczyt w tym zacnym gronie brać udział w tym spektaklu – Michał Chorosiński – zakończył reżyser inscenizacji „Beniowskiego”.

Wstęp na spektakle „Beniowskiego” Juliusza Słowackiego w wykonaniu aktorów Teatru Klasyki Polskiej jest wolny. Informacje na temat dystrybucji wejściówek są dostępne na profilu tej instytucji na Facebooku.

The post Teatr Klasyki Polskiej zaprasza do stolicy na „Beniowskiego” first appeared on Radio Nowa Kultura.