To wyj\u0105tkowa muzyczna opowie\u015b\u0107 o powstaniu cz\u0142owieka a zarazem jego wsp\u00f3\u0142czesnej kondycji. Ch\u00f3r Kameralny Invicta zaprasza w pierwszy weekend marca na dwa warszawskie premierowe koncerty programu „Genesis”.<\/strong><\/p>\n\n\n\n

Pocz\u0105tki ch\u00f3ru Invicta przedstawi\u0142 naszej stacji jego dyrygent Jakub Kaczmarek.<\/p>\n\n\n\n

– Ch\u00f3r Kameralny Invicta powsta\u0142 we wrze\u015bniu 2021 roku jako odpowied\u017a na pewn\u0105 form\u0119, w jakiej znajduj\u0105 si\u0119 obecnie ch\u00f3ry. To znaczy mamy niezliczon\u0105 ilo\u015b\u0107 amatorskich zespo\u0142\u00f3w ch\u00f3ralnych, w\u0142a\u015bciwie w ka\u017cdej gminie, w ka\u017cdej miejscowo\u015bci jest ich po kilka. I patrz\u0105c na historyczny rys ostatnich pi\u0119\u0107dziesi\u0119ciu, sze\u015b\u0107dziesi\u0119ciu lat, to te ch\u00f3ry cz\u0119sto kojarzy\u0142y si\u0119 jako jedyna forma aktywno\u015bci kulturalnej. I super \u017ce tak si\u0119 dzia\u0142o. Natomiast gdzie\u015b ta powszechno\u015b\u0107 choralistyki sprawi\u0142a, \u017ce zatraci\u0142 si\u0119 te\u017c taki rodzaj mistycyzmu, id\u0105cy za wykonawstwem i s\u0142uchaniem pi\u0119knych utwor\u00f3w ch\u00f3ralnych. Co jest najbli\u017csze cz\u0142owiekowi, bo jakby \u015bpiewamy z wewn\u0105trz. Bo instrumentalista ma instrument do dyspozycji i tam przek\u0142ada emocje na ten instrument i dopiero potem to dociera do s\u0142uchacza. Natomiast g\u0142os jest tu najbardziej szczerym \u017ar\u00f3d\u0142em emocji. Ten zesp\u00f3\u0142 od pocz\u0105tku jest nastawiony na wykonywanie muzyki wsp\u00f3\u0142czesnej – od dziewi\u0119tnastego do dwudziestego pierwszego wieku. Dotychczas zagrali\u015bmy kilkan\u015bcie koncert\u00f3w. Staramy si\u0119 „ubiera\u0107” te koncerty w swoiste repertuary narracyjne<\/em> – przyzna\u0142 lider zespo\u0142u.<\/p>\n\n\n\n

Jakub Kaczmarek opowiedzia\u0142 tak\u017ce o repertuarze wykonywanym przez ch\u00f3r Invicta.<\/p>\n\n\n\n

– Teraz wie\u0144czymy taki rodzaj tryptyku „Vox Humana” czyli „g\u0142os ludzki”, na kt\u00f3ry si\u0119 sk\u0142adaj\u0105 trzy cz\u0119\u015bci. Pierwsza, kt\u00f3r\u0105 b\u0119dziemy teraz „premierowa\u0107” czyli „Genesis” – powstaniu cz\u0142owieka, ale te\u017c o powstaniu jako o nawr\u00f3ceniu, jako poznaniu nowego, o zmianie, o wychodzeniu poza swoj\u0105 stref\u0119 komfortu. Druga cz\u0119\u015b\u0107, kt\u00f3r\u0105 „premierowali\u015bmy” rok temu, to by\u0142o „Perpetum Mobile” a wi\u0119c pytanie o t\u0119 „wieczyst\u0105 machin\u0119”, co nap\u0119dza cz\u0142owieka w funkcjonowaniu, co sprawia, \u017ce ca\u0142y czas d\u0105\u017cy do przodu – i tutaj nie staramy si\u0119 dawa\u0107 odpowiedzi – gdzie\u015b tam jedn\u0105 z nich mo\u017ce by\u0107 to, \u017ce mi\u0142o\u015b\u0107 mi\u0119dzy lud\u017ami, relacje, emocje, uczucia mi\u0119dzy lud\u017ami sprawiaj\u0105, \u017ce to wszystko si\u0119 trzyma razem. I ostatnia cz\u0119\u015b\u0107, od kt\u00f3rej w og\u00f3le zacz\u0119li\u015bmy nasze dzia\u0142ania prawie dwa lata temu, to by\u0142o „Et in Arcadia ego” a wi\u0119c tytu\u0142 obrazu Nicolasa Poussina, kt\u00f3ry pokazuje otwarty gr\u00f3b w raju i tu s\u0105 pytania – „i ja by\u0142em w raju?”, i czy to s\u0105 s\u0142owa \u015bmierci, kt\u00f3ra pojawia si\u0119 raju a wi\u0119c pytanie eschatologiczne w ca\u0142o\u015bci, czy te\u017c „ja – cz\u0142owiek” by\u0142em lub b\u0119d\u0119 w tym raju. Staramy si\u0119 te\u017c poprzez interludia mi\u0119dzy tymi utworami dziewi\u0119tnastego, dwudziestego i dwudziestego pierwszego wieku proponowa\u0107, czy to jakie\u015b delikatne improwizacje, czy te\u017c warstw\u0119 elektroniczn\u0105, kt\u00f3ra nadaje nowego kontekstu tym utworom, tym obrazom w\u0142a\u015bciwie. To samo dzie\u0142o sztuki w galerii malarskiej b\u0119dzie mia\u0142o jeden wyd\u017awi\u0119k, a ten sam obraz na zakurzonym strychu b\u0119dzie do nas przemawia\u0142 w zupe\u0142nie inny spos\u00f3b. I tutaj chcieli\u015bmy w zupe\u0142nie inny spos\u00f3b troch\u0119 przywr\u00f3ci\u0107 mo\u017ce g\u0142\u0119bszy, bardziej rzetelny spos\u00f3b my\u015blenia o utworach, z czym ona si\u0119 wi\u0105\u017c\u0105, jak mog\u0105 do nas dotrze\u0107. A przy okazji znale\u017a\u0107 tak\u0105 formu\u0142\u0119, kt\u00f3ra b\u0119dzie adekwatna do wsp\u00f3\u0142czesnych czas\u00f3w, kiedy jeste\u015bmy „bombardowani” w\u0142a\u015bciwie, przebod\u017acowani impulsami d\u017awi\u0119kowymi, wiadomo\u015bciami, ha\u0142asem i tym wszystkim. To my staramy si\u0119 z jednej strony dostosowa\u0107 si\u0119 do tego wsp\u00f3\u0142czesnego j\u0119zyka wizualnego. U\u017cywamy du\u017co \u015bwiate\u0142, \u017ceby zlapa\u0107 widza, zaprosi\u0107 go do naszej podr\u00f3\u017cy i potem poprowadzi\u0107 przez t\u0119 podr\u00f3\u017c. A z drugiej strony mamy te\u017c taki rodzaj koncert\u00f3w w mroku, kt\u00f3re raczej w sezonie jesienno-zimowym wykonujemy, kiedy w ko\u015bcio\u0142ach jest przyciemnione, kiedy jest ciemno na zewn\u0105trz. I wtedy faktycznie w ca\u0142kowitej ciemno\u015bci, my \u015bpiewamy wtedy z g\u00f3ry, \u017ceby tutaj \u015bwiat\u0142o nie przedostawa\u0142o si\u0119. I tak\u0105 refleksj\u0119, gdy s\u0142uchacz mo\u017ce spotka\u0107 si\u0119 wy\u0142\u0105cznie z d\u017awi\u0119kiem proponujemy i to si\u0119 spotyka z dosy\u0107 du\u017cym zainteresowaniem, z czego si\u0119 bardzo cieszymy. W czerwcu zesz\u0142ego roku zdobyli\u015bmy najwy\u017csz\u0105 lokat\u0119 w\u015br\u00f3d ch\u00f3r\u00f3w kameralnych oraz w\u015br\u00f3d ch\u00f3r\u00f3w polskich na Krakowskim Mi\u0119dzynarodowym Konkursie Ch\u00f3ralnym „Cracovia Cantans”. W tym roku te\u017c b\u0119dziemy stawali w szranki, ale jeszcze nie mo\u017cemy powiedzie\u0107, w kt\u00f3rym z konkurs\u00f3w<\/em> – przyzna\u0142 dyrygent ch\u00f3ru.<\/p>\n\n\n\n

Jakie utwory wype\u0142ni\u0105 program „Genesis”?<\/p>\n\n\n\n

– Takim pewnikiem, kt\u00f3ry zawsze wykonujemy na ka\u017cdym koncercie, niezale\u017cnie od programu, na zako\u0144czenie to jest „Dona nobis pacem” Wojciecha Kilara, a wi\u0119c „daj nam Panie pok\u00f3j”, kt\u00f3ry od samego pocz\u0105tku w ka\u017cdym koncercie si\u0119 znajduje. Wo\u0142anie o pok\u00f3j na \u015bwiecie, i w kontek\u015bcie tego, co si\u0119 dzieje za wschodni\u0105 granic\u0105, i w kontek\u015bcie tego, jak ludzie po prostu sob\u0105 \u017cywi\u0105 niesamowit\u0105 jak\u0105\u015b niech\u0119\u0107, przestali\u015bmy si\u0119 po prostu lubi\u0107 wszyscy wzajemnie. I tutaj wo\u0142amy t\u0105 prost\u0105, ale pi\u0119kn\u0105 pie\u015bni\u0105 „daj nam Panie pok\u00f3j” i mi\u0119dzy nami i na \u015bwiecie. W „Genesis” b\u0119d\u0105 to utwory na przyk\u0142ad: Bruckera „Salvum fac populum tuum” a wi\u0119c „wybaw Panie lud sw\u00f3j”. I tutaj w „Genesis” chcemy zrobi\u0107 taki delikatny „pomost”, \u017ceby wyj\u015b\u0107 poza te ramy w stron\u0119 Ksi\u0119gi Wyj\u015bcia, do Exodusu. Mamy „By The Waters Of Babylon” Edwina Fissingera – fantastyczny, bardzo trudny, ale pi\u0119kny, emocjonalny utw\u00f3r na dziewi\u0119\u0107 g\u0142os\u00f3w. Poza tym „Miserere Mei, Deus” a wi\u0119c „zmi\u0142uj si\u0119 nad nami”, taki rodzaj przygotowania do tego nazywamy to troszeczk\u0119 misterium ten koncert. B\u0119dzie tak\u017ce „Panie, zmi\u0142uj si\u0119 nade mn\u0105 grzesznym” Lottiego. Poza tym po\u017cegnanie z tym, co dotychczasowe, w postaci utworu „Good night, dear heart” Forresta, to r\u00f3wnie\u017c taki pi\u0119kny utw\u00f3r, liryczny, kantylenowy. Ca\u0142y czas gdzie\u015b te utwory dotykaj\u0105 kwestii nowo zastanej kondycji cz\u0142owieka, tego jak przychodzi na \u015bwiat. Tutaj b\u0119dzie „Man that is born of a woman” Henry’ego Purcella, wi\u0119c dos\u0142ownie obraz jakby Matki Bo\u017cej rodz\u0105cej Syna Bo\u017cego. I r\u00f3wnie\u017c „Moro, lasso” Gesualdo, kompozycja, kt\u00f3ra jest szesnastowiecznym utworem, ale w brzmieniu prawie muzyka wsp\u00f3\u0142czesna i to jest jeden z nielicznych wyj\u0105tk\u00f3w, kiedy si\u0119gamy po muzyk\u0119 dawn\u0105. A to utw\u00f3r, kt\u00f3ry m\u00f3wi o nadaniu nowej warto\u015bci cz\u0142owiecze\u0144stwa, o tym, co jakby gdzie\u015b zamykamy i zaczynamy na nowo. Tak rozumiemy to „Genesis”. A to wszystko b\u0119dziemy oplata\u0107 fragmentami chora\u0142u gregoria\u0144skiego z improwizacjami ch\u00f3ralnymi w tle, w\u0142a\u015bnie z Ksi\u0119gi Rodzaju, tak \u017ceby t\u0119 narracj\u0119 oprze\u0107 na dw\u00f3ch torach. Jednym torem jest Ksi\u0119ga Rodzaju, ta muzyka, kt\u00f3ra jest najbli\u017csza Ko\u015bcio\u0142owi, a wi\u0119c chora\u0142 gregoria\u0144ski, razem z t\u0105 muzyk\u0105 wsp\u00f3\u0142czesn\u0105. I to przeplatanie wydaje si\u0119 takie bardzo interesuj\u0105ce i mamy nadziej\u0119, \u017ce si\u0119 uda<\/em> – przyzna\u0142 Jakub Kaczmarek.<\/p>\n\n\n\n

Na koniec dyrygent ch\u00f3ru Invicta zaprosi\u0142 s\u0142uchaczy na najbli\u017csze koncerty.<\/p>\n\n\n\n

– Zapraszamy serdecznie na dwa premierowe wykonania programu „Genesis” Ch\u00f3ru Invicta. Pierwsza premiera odb\u0119dzie si\u0119 w sobot\u0119 4 marca o godzinie 20.00 w ko\u015bciele ksi\u0119\u017cy marian\u00f3w na warszawskich Stegnach. A dzie\u0144 p\u00f3\u017aniej – w niedziel\u0119 5 marca o godzinie 19.30 za\u015bpiewamy w stolicy w ko\u015bciele Wszystkich \u015awi\u0119tych przy Placu Grzybowskim. To opowie\u015b\u0107 o powstaniu cz\u0142owieka, o nowej kondycji, o zmianie, o tym wszystkim, co nas gdzie\u015b dotyka. Kolejne koncerty b\u0119d\u0105 w kwietniu i maju, ale termin\u00f3w nie mamy jeszcze do ko\u0144ca ustalonych<\/em> – zako\u0144czy\u0142 Jakub Kaczmarek.<\/p>\n\n\n\n

Wst\u0119p na premierowe koncerty programu „Genesis” w wykonaniu Ch\u00f3ru Kameralnego Invicta jest wolny.<\/p>\n","protected":false},"excerpt":{"rendered":"

To wyj\u0105tkowa muzyczna opowie\u015b\u0107 o powstaniu cz\u0142owieka a zarazem jego wsp\u00f3\u0142czesnej kondycji. Ch\u00f3r Kameralny Invicta zaprasza w pierwszy weekend marca na dwa warszawskie premierowe koncerty programu „Genesis”. Pocz\u0105tki ch\u00f3ru Invicta przedstawi\u0142 naszej stacji jego dyrygent Jakub Kaczmarek. – Ch\u00f3r Kameralny Invicta powsta\u0142 we wrze\u015bniu 2021 roku jako odpowied\u017a na pewn\u0105 form\u0119, w jakiej znajduj\u0105 si\u0119 […]<\/p>\n","protected":false},"author":4,"featured_media":4790,"comment_status":"open","ping_status":"open","sticky":false,"template":"","format":"standard","meta":{"om_disable_all_campaigns":false,"_monsterinsights_skip_tracking":false,"_monsterinsights_sitenote_active":false,"_monsterinsights_sitenote_note":"","_monsterinsights_sitenote_category":0,"footnotes":""},"categories":[7,8,5,83],"tags":[410,412,413,105,119,99,411,116,199,123],"aioseo_notices":[],"_links":{"self":[{"href":"http:\/\/radionowakultura.pl\/wp-json\/wp\/v2\/posts\/4789"}],"collection":[{"href":"http:\/\/radionowakultura.pl\/wp-json\/wp\/v2\/posts"}],"about":[{"href":"http:\/\/radionowakultura.pl\/wp-json\/wp\/v2\/types\/post"}],"author":[{"embeddable":true,"href":"http:\/\/radionowakultura.pl\/wp-json\/wp\/v2\/users\/4"}],"replies":[{"embeddable":true,"href":"http:\/\/radionowakultura.pl\/wp-json\/wp\/v2\/comments?post=4789"}],"version-history":[{"count":1,"href":"http:\/\/radionowakultura.pl\/wp-json\/wp\/v2\/posts\/4789\/revisions"}],"predecessor-version":[{"id":4791,"href":"http:\/\/radionowakultura.pl\/wp-json\/wp\/v2\/posts\/4789\/revisions\/4791"}],"wp:featuredmedia":[{"embeddable":true,"href":"http:\/\/radionowakultura.pl\/wp-json\/wp\/v2\/media\/4790"}],"wp:attachment":[{"href":"http:\/\/radionowakultura.pl\/wp-json\/wp\/v2\/media?parent=4789"}],"wp:term":[{"taxonomy":"category","embeddable":true,"href":"http:\/\/radionowakultura.pl\/wp-json\/wp\/v2\/categories?post=4789"},{"taxonomy":"post_tag","embeddable":true,"href":"http:\/\/radionowakultura.pl\/wp-json\/wp\/v2\/tags?post=4789"}],"curies":[{"name":"wp","href":"https:\/\/api.w.org\/{rel}","templated":true}]}}